حمیرا نکهت دستگیرزاده، شاعر شناخته‌شده افغانستان به علت بیماری سرطان در ۶۰ سالگی درگذشت.

او در دو دهه گذشته با خانواده‌اش در هلند زندگی می‌کرد. از او بیش از ۱۳ مجموعه شعر منتشر شده است. 

حمیرا دستگیرزاده در ۲۶ ثور ۱۳۳۹ در  کابل به دنیا آمد. از دانشکده حقوق کابل فارغ التحصیل شده و در دهه شصت خورشیدی به نگارش و تهیه برنامه‌های ادبی و هنری در رادیو و تلویزیون ملی افغانستان پرداخت.

 در سال های بعد، تحصیلات خود را در رشته ادبیات تا مقطع دکترا در صوفیه، بلغارستان ادامه داد و دکتر ادبیات فارسی شد.حمیرا نکهت دستگیرزاده، از نامدارترین شاعران زن معاصر در افغانستان بود.

او از بنیانگذاران انجمن شاعران و نویسندگان فارسی زبان (انشا) در هلند بود.

سه سال پیش شماری از شاعران، نویسندگان و فرهنگیان افغان مقیم اروپا، در شهر امستل‌فین هلند مراسم نکوداشتی برای سه دهه فعالیت فرهنگی و ادبی خانم نکهت دستگیرزاده برگزار کردند.

خانم دستگیرزاده بیشتر در قالب‌های غزل و سپید شعر می‌نوشت. او شاعر پرکاری بود و تا آخرین روزهای زندگی‌اش می‌نوشت. 

برخی از آثار چاپ‌شده او: شط آبی رهایی (۱۹۹۰)، غزل غریب غربت (۲۰۰۳)، به دور آتش و دریغ (۲۰۰۹)، آفتاب آواره (۲۰۱۱)، هیچ نتوان گفت در ۵۰ سال (۲۰۱۱)، کوچه های روشن ماه هالند (۲۰۱۲)، تلخ در آتش (۲۰۱۳)، ازسپیده لبریز (۲۰۱۳)، از پوست تا پوستر (۲۰۱۳) و پرواره های پندار (۲۰۱۴) هستند. 

مجموعه‌ای هم به زبان هلندی از او منتشر شده است. روی برخی از شعرهای او آهنگ‌هایی نیز ساخته شده است. 

حمیرا نکهت چند سال پیش در پاسخ به سوالی از مخاطبان بی‌بی‌سی در مورد اولین شعرهایش گفت که نوشتن نخستین شعرهای جدی اش را از سن دوازده سالگی آغاز کرده است ولی از سن پانزده سالگی به بعد شعرهایش در مجلات و نشریه‌های مختلف چاپ شده است.

حمیرا نکهت در این مصاحبه می‌گوید در سال ۱۳۶۱ با محمد عمر عدیل که ذوق شعر و هنر دارد ازدواج کرده است و ثمره این ازدواج یک دختر و پسر به نامهای هریوا و هژیر است.

پس از انتشار خبر مرگ خانم دستگیرزاده، پست‌های زیادی در مورد او از شاعران و کسانی که او را می‌شناختند در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.